Turuncu Terlik

İnternet alışverişleriyle aram pek iyi değil. Bir şey alacağım zaman dokusuna, kokusuna, rengine, hissine, detayına filan acayip kafayı takıyorum. Bir keresinde annemle alışverişe çıktığımızda minnacık detaylara takılıp bir şey alamadığımı gördüğünde ‘bu manyağı ben mi doğurdum’ bakışını gizlemeye çalışıp “kızım al gitsin” deyivermişti. Almamıştım.

İlk kez internetten alışveriş yaptığımda da kazıklanmıştım. Aşırı güzel renkli, 4 adet pamuklu don ve sütyen almıştım affedersiniz. Kutuyu açınca renklerine hayran olup kandığım don sütyenler yerine, içinden cafcaflı kelimesinin yetersiz kaldığı tüllü müllü erotik çamaşırlar fırlamıştı. Öfkeyle süslenmiş erotik hayalkırıklığının, beni çağ dışı kalmış bir kocakarıya dönüştürmesine izin vermemek adına denemelerim bebek adımlarıyla devam etti; sıradaki deneme yine rengine ve içinin tüylülüğüne kandığım bir turuncu ev terliği.

Kutuyu açtığımda sessiz bir zafer çığlığı sol yanağımdaki gamzede kendini gösterdi. Mini zaferim, terlikler 40 numara ayaklarımla buluşuncaya kadar sürdü. Çünkü küçük geldiler. Tamam Gamzeciyim pes etmiyoruz. Annemi aradım ve beğenirse ona göndereceğimi söyledim. Zaten benden önce görüp çok beğenmiş ve bana almayı düşünüyormuş. Kısmetten öte köy yok bilirsiniz.

Bugün sanatçımı şımartmak için kendimi date’e çıkarmak üzere evden çıktım. Buluşma öncesi de nasibim olmayan turuncu terlikleri göndermek için kargoya uğradım. Sırada önümde duran beyfendinin turuncu terliklerine ve ananaslı çoraplarına gözüm takıldı. Konuşunca kendisinin turuncu terlikli bir kuş olduğunu farkettim. Benim kısmetimse, ayaklarıma küçük gelen turuncu terlikler sayesinde turuncu terlikli Kuşum Aydın’a gülümsemekmiş. Bence hiç fena değil. Ciuğk.